لوله گاز یکی از مقاطع بسیار گسترده و مورد استفاده در انواع مختلفی از صنایع و شاخه‌ها می‌باشد. از مصارف خانگی گرفته تا کاربردهای صنعتی چون پتروشیمی، کارخانه‌ها و پالایشگاه‌ها، همه به این لوله‌های گاز نیاز دارند. لوله‌های گاز معمولاً از مواد متنوعی ساخته می‌شوند و شما می‌توانید بر اساس نیازهای خود، یک نوع خاص را انتخاب کنید. فولاد، مس، برنج و پلی اتیلن از موادی هستند که برای ساخت لوله‌های گاز در بازار موجود هستند.
لوله‌های گاز در انجام وظایف متعددی مانند انتقال گاز از مناطق تولید به ایستگاه‌های تخلیه فشار، انتقال گاز بین ایستگاه‌های مختلف و انتقال گاز از ایستگاه‌ها به مصارف مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، لوله‌های روکار و توکار برای انتقال گاز در مسافت‌های بلند مانند صنایع استفاده می‌شوند.
علاوه بر این، لوله‌های گاز نوعی به نام API نیز وجود دارند که برای انتقال گاز، نفت و محصولات نفتی مختلف استفاده می‌شوند. این لوله‌ها به موجب مشخصات تعیین‌شده توسط موسسه API یا به اختصار API تولید می‌شوند و شامل لوله‌های جوش‌داده شده و بدون درز می‌شوند.
لوله گاز پلی اتیلن یا لوله پلی اتیلن، از ماده پلیمری به نام پلی اتیلن ساخته شده است. این ماده از واحدهای تک‌تک اتیلن به‌وجود آمده و مولکول‌های بزرگ پلیمری را تشکیل می‌دهد. ابتدا، ماده اولیه پلی اتیلن از نفت خام به‌دست می‌آید. لوله پلی اتیلن به عنوان یکی از لوله‌های پرمصرف در صنایع به کار می‌رود و با ذوب و قالب‌گیری، می‌توان آن‌ها را با اندازه و فشار موردنیاز تولید کرد. این لوله‌ها به دلیل ویژگی‌های خود بسیار مورد توجه هستند.
قیمت لوله گاز فولادی عموماً بر اساس مواد استفاده شده و آلیاژها موجود در آن تعیین می‌شود. لوله‌های گازی اغلب به‌صورت سیاه و با اتصالات آهنی یا آهن قابل انعطاف تولید می‌شوند. در خطوط اصلی انتقال گاز، معمولاً از لوله‌های کربن استیل فولادی استفاده می‌شود.
لوله گاز خانگی یک نوع لوله سیاه جوش‌داده با استاندارد DIN2440 است. این لوله‌ها پس از تولید و اطمینان از کیفیت مناسب، به بازار عرضه می‌شوند. از جمله تست‌هایی که روی این لوله‌ها صورت می‌گیرد، می‌توان به تست هیدرواستاتیک اشاره کرد. این لوله‌ها از ورق نورد گرم ST37 ساخته شده و با استفاده از سیستم جوش ERW تولید می‌شوند تا دارای مقاومت به خمش و کشش مناسب باشند و جوش‌گیری به خوبی انجام شود.
اتصال استاندارد برای لوله‌گاز، جوش برقی است و به همین دلیل انواع مختلفی از اتصالات جوشی (مانند سه راهی، زانویی و تبدیل) برای انواع مختلفی از لوله‌ها در بازار موجود است. لوله‌های توکار به علت مقاومت بالای خود در مقابل خوردگی، برای مسافت‌های بلند تر مانند در صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرند. از طرف دیگر، لوله‌های روکار برای مصارف مختلف دیگر به دلیل ضخامت کمتری که دارند، مناسب‌تر هستند.
لوله گازی به عنوان یک لوله از جنس فولاد یا پلی‌اتیلن شناخته می‌شود که برای انتقال گاز از محل پالایشگاه تا ایستگاه‌های افت فشار گاز در ورودی شهرها به منظور توزیع مورد استفاده قرار می‌گیرد. لوله گاز نیز در صنایع پتروشیمی، ساختمان‌ها، نیروگاه‌ها، پالایشگاه‌ها و سوله‌های صنعتی به کار می‌رود. در ضمن، در سیستم‌های هوای فشرده نیز از این لوله‌ها بهره می‌برند. اما در بخش توزیع گاز، خطوط لوله به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: لوله‌های تغذیه و لوله‌های شبکه توزیع. لوله‌های تغذیه وظیفه انتقال گاز از ایستگاه‌های تقلیل فشار به داخل شهرها را بر عهده دارند، در حالی که شبکه توزیع گاز، گاز طبیعی را در خطوط لوله‌های شهری توزیع و پخش می‌کند.
انواع لوله‌کشی گاز در ساختمان‌ها به دو صورت روکار و توکار انجام می‌شود. برای ورود گاز به ساختمان، لوله‌کشی به صورت روکار انجام می‌شود، و داخل ساختمان از لوله‌کشی توکار استفاده می‌شود. البته، در برخی از ساختمان‌ها با نظر مهندس طراح و ناظر می‌توان از لوله‌کشی روکار در داخل ساختمان نیز استفاده کرد. به عنوان مثال، ساختمان‌های قدیمی که به نیاز به نوسازی لوله‌کشی گاز دارند یا ساختمان‌هایی که قبل از گازکشی شهری ساخته شده‌اند، به صورت روکار لوله کشی می‌شوند. لوله گازی خانگی به صورت روکار ارزان‌تر است، اما دیده شدن آن ممکن است خطرات بیشتری را به دنبال داشته باشد. لوله‌کشی روکار سریع انجام می‌شود و در مواقعی که نیاز به سرعت داریم، مناسب است. اما نازکی ظاهری و آسیب‌پذیری به آسیب‌های مکانیکی از معایب آن هستند.
انواع لوله گاز
لوله‌های گازی در انواع مختلف تولید می‌شوند. جنس رایج‌ترین لوله‌های گازی ورق سیاه است، که به‌صورت آلیاژی تولید می‌شوند. انتخاب جنس ورق سیاه به قیمت و کاربرد آن بستگی دارد. استفاده از عناصر آلیاژی در ساخت لوله گازی افزایش مقاومت و کاربردهای این لوله‌ها را گسترش می‌دهد. لوله‌های گازی در چهار نوع اصلی تولید می‌شوند:
1. لوله‌های فولادی: این نوع لوله‌ها از فولاد ساخته شده و انعطاف بیشتری نسبت به مدل‌های دیگر دارند. در مناطق با رطوبت بیشتر نیز از لوله‌های گالوانیزه استفاده می‌شود.
2. لوله‌های برنجی: این جنس برای تولید انواع شیرآلات و اتصالات گازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
3. لوله‌های مسی: برای برخی از قسمت‌های خاص و در بعضی مناطق، استفاده از لوله‌های مسی مناسب است، اما در برخی جاها ممکن است ممنوع باشد.
4. لوله‌های پلی‌اتیلن: استفاده از لوله‌های پلی‌اتیلن، به ویژه در شبکه‌های گازرسانی شهری، رواج یافته است.
